YENİ ANAYASANIN RUHU İSTİKLAL MARŞIMIZ OLMALIDIR

1- Tarih Tekerrür Ediyor Ama Bir Farkla

Bir asır evvel dedelerimiz bedeli hayli ağır bir İstiklâl mücadelesi verdiler. Bir asır sonra aynı İstiklâl Harbi bütün şiddetiyle devam etmektedir.

Bir asır evvel Osmanlı, düvel-i muazzama denen emperyalizmanın karşısında tek başınaydı; bugün de Türkiye Batı emperyalizması ile mücadeleyi tek başına sırtlamış gözüküyor.

Tarih tekerrür ediyor.

Bir asır arayla aynı coğrafyada, aynı senaryo yeniden oynatılıyor.

Tek bir farkla… O fark şu ki, bir asır evvel Osmanlı “hasta adam”dı. Bugünün Türkiyesi ise dağılma dönemi Osmanlısından çok daha kudretli…

2- Hedefimiz Büyük Türkiye!

Parçalanmaya yüz tutmuş Koca Osmanlı bile hasta haliyle girdiği Cihan Harbindeki vuruştuğu cephelerin yarısından zaferle çıkmıştı. Bugünün Türkiyesi -irade ve kararlılık olduğu takdirde- kendine uzanan namahrem elleri kırmaya elbet muktedirdir. Bundan şüpheniz olmasın.

Bir asır evvel biz, müttefikimiz Almanya’dan gelen yetersiz mühimmat ile mücadele ederken günümüzde kendi hava, kara, deniz harp araçlarını yapma hususunda büyük mesafe kat etmiş bir Türkiye mevcuttur. Türkiye ağır silah sanayiinde sayılı ülkelerden biri haline gelmiştir.

Hedefimiz misak-ı millî sınırlarına hakim, ağır silahlara sahip, nükleer kudrete haiz, 100 milyon nüfuslu, dünyanın en büyük ilk on ekonomisinde yer alan Büyük Türkiye’dir.

Kendi tankını, uçağını, helikopterini yapan, uzun menzilli balistik füzeleri üretebilen bir Türkiye’ye kimse alenî yahud zımnî düşmanlık etmeye cesaret edemez. Daha da mühimi böyle bir Türkiye’nin eli-kolu Kafkaslara, Balkanlara, Kırım’a, Kerkük’e, Filistin’e, hatta Doğu Türkistan’a, Arakan’a şimdikinden çok daha rahat şekilde ulaşır. Aziz Allah’ın izniyle, Türk milletinin gayretiyle o günler uzak değildir.

3- Türkiye’de Anayasalar Dikiş Tutturamamıştır!

Böyle hassas bir süreçten geçen ülkemizin gündemini meşgul eden mevzulardan bir tanesi de yeni anayasadır.

Ne yazık ki anayasa işi biz de yap-boz tahtasına dönmüştür.

1876 “Kânûn-i Esasî”den günümüze kadar defalarca anayasa yapılmıştır. Her 25 seneye ortalama bir anayasa düşmektedir.

Her yeni gelen yönetim kötü gidişatın mes’ulü olarak mevcut anayasaları göstererek yeni bir anayasa yapmıştır. Bu büyük devlet tecrübesi olan milletimize yakışmayacak idarî, hukukî bir ciddiyetsizliktir.

Büyük devletlerin anayasası çeyrek asırda bir sil baştan değiştirilmez! Mesela ABD kurulurken kabul ettiği anayasayı birkaç küçük tanzim dışında günümüze kadar muhafaza etmiştir.

4- Anayasalar Şahısların Değil, Milletin İhtiyacına Göre Yapılır!

1960 Darbesini yapan komiteden Dündar Taşer hatıralarında şöyle yazar:

“l960 harekâtının ertesi günü İstanbul’dan bir profesörler heyetini davet ettik. Onları hürmetle ve ayakta karşıladık. Gelir gelmez; ‘Aç olduklarını söylediler’ Biz de açtık. Ama yemeği düşünmemiştik. Hemen yemek getirttik. Yediler. Hattâ o sırada Cemal Paşa, ‘Ben de açım çocuklar!’ dedi ve onların en büyüğünün önünden artan yemeği yedi. Onlara karşı böyle bir hürmetle dolu idik. Bu, ne de olsa an’anelerimizden gelen bir şeydi. Ümeranın ulemaya hürmeti gibi idi. Türkiye’de çok şey değişmişti ama değişmeyen böyle şeyler de vardı. Yemeklerini yedikten sonra ‘Bize bir Anayasa yapın’ teklifinde bulunduk. Onlar: ‘Nasıl bir Anayasa istiyorsunuz?’ diye sordular. İşte bu sual beni intihaba getirici cümle oldu. ‘Nasıl bir Anayasa istiyorsunuz?’ Allah Allah benim istediğim gibi mi Anayasa olacak? Öyleyse size ne lüzum var?

Osman Gazi’nin kurduğu devlette böyle olmamıştı. O zamanın hukukçuları ve uleması ‘Kanun senin istediğindir!’ dememişlerdi. Aksine, ‘Sen şunu yapabilirsin, şunu yapamazsın; şu senin selâhiyetin dâhilindedir, şu değildir; şu senin yapmakla mükellef olduğun şeydir ve vazifendir. Şuna ise hakkın ve selâhiyetin yoktur!’ demişlerdi.”

Yukarıda nakledildiği gibi Anayasalar şahısların ihtirasına göre değil, milletin ihtiyacına göre yapılırlar. Bugüne kadar yapılan anayasaların ekserisinde ihtiraslar ihtiyacın önüne geçmiştir ve böyle anayasalar millete hayır getirmemiştir.

5- Yeni Anayasanın Ruhu İstiklâl Marşımız Olmalıdır!

Reis-i Cumhur’un “millî andımız” diye tarif ettiği İstiklal Marşımız millî kimliğimizdir.

İstiklâl Marşımız, Türk milletini meydana getiren millî-manevî mefhumları içinde barındırır.

İstiklâl Marşımız yönü Hakk’a bakan milletimizin bütün fertlerinin üzerinde mutabık kaldığı, azamî kıymet verdiği abidevî bir hitaptır.

İstiklâl Marşımız, Türk milletinin ma’şerî vicdanının Hazret-i Âkif dedemizin kaleminden yazıya aksetmesidir.

Yapılan onca anayasanın hiçbiri milletimizin gönlünde yer edinememişken İstiklâl Marşımız, 12 Mart 1921’den beri millî hissiyatımızı temsil etmiş, millî haykırışımız olmuştur ve olmaya devam edecektir.

Hür, müstakil ve aydınlık bir istikbal için, Türk-İslâm medeniyetinin ihya ve inkişafı için İstiklâl mücadelesi verdiğimiz günümüzde yapılacak olan yeni anayasanın da İstiklâl Marşımızın ruhuna sahip olması ne elzemdir.

6- İstiklâl Marşımız her 12 Mart’ta Meclisimizde Okunmalıdır!

Millî mücadelenin vermiş olduğu manevî gerilimle kaleme alınan İstiklâl Marşımız kabul edildiği tarih olan her 12 Mart’ta meclisimizde okunmalıdır!

Milletimiz ve hususen milletimizi idare eden devlet adamlarımızın İstiklâl Harbini hatırlaması için, işgal altında ecdadımızın çektiği o manevî buhranı hissedebilmesi için, milletçe zayıf düştüğümüzde, bölünüp parçalandığımızda, Rabbimizden uzaklaştığımızda emperyalizmanın ağına yeniden düşeceğimizin her daim farkına varılması için, millî marşımızda Hazret-i Âkif dedemizin işaret ettiği “Hakk’ın va’dettiği o günlerin doğması” için, İstiklâl Marşımız her 12 Mart’ta meclisimizde okunmalıdır!

Ezanımızın “ebeden yurt semalarında inlemesi” için ve böylece “Hakk’a tapan bir millet” olup, o istiklâldeki istikbalin liyakatine sahip olmamız için İstiklâl Marşımız her 12 Mart’ta meclisimizde okunmalıdır!

Şeyh Şamil’in “Allah’tan korkan düşmandan korkmaz” sözünde ifade ettiği gibi, Müslüman Türk milleti olarak Allah’tan gayrı hiçbir şeyden korkmamamız, millî marşımızdaki “Korkma!” hitabına mazhar olmamız için İstiklâl Marşımız her 12 Mart’ta meclisimizde okunmalıdır!

Bu vatanın, bu dâvânın aslî sahipleri olan, bu toprakları kanlariyle yoğurup bize vatan eyleyen, milyonlarca kefensiz yatan şehid atalarımızın, Âsım’ın Nesli’nin ruhunun şad olması için, o ecdadımızın uğruna şehid düştüğü Kur’ân-Vatan dâvâsını yaşamak ve yaşatmak için İstiklâl Marşımız her 12 Mart’ta meclisimizde okunmalıdır!

TBMM’yi gözünüzün önüne getirin, Devlet Başkanımızın kürsüde, hükûmetin, bütün vekillerin ayakta, hep beraber ilk günkü heyecanla İstiklâl Marşımızın tamamını okuduğunu ve basının canlı yayını ile kışladaki askerinden, mekteplerdeki talebelerine kadar bütün milletimizin, hatta Türkistan, Hindistan, Arabistan ve diğer yerlerdeki Müslüman milletlerin buna iştirak ettiğini bir düşünün. Ve yüz milyonların tek ses olduğu bu büyük temaşanın her sene devam ettiğini, her 12 Mart’ta İstiklâl Marşımızın ayakta okunup, alkışlandığını bir hayal edin. Rabbimiz bu hayırlı icraate bizim nesli lâyık eylesin inşallah.